پشیمانی حتی بعد از سکوت

چرا وقتی حرف دلمونو می زنیم بعدش پشیمون می شیم.

و چرا وقتی حرف دلمونو نمی زنیم هم پشیمون می شیم.

چرا وقتی حرف می زنیم نمی تونیم درست منظورمونو برسونیم؛ حتی توی کامنت گذاشتن، تو منظورت یه چیزه بعد کلا از یه چیز دیگه میگی و وقتی نمی تونی منظورت رو برسونی دوست داری کله ات رو به دیوار بکوبونی و  سالها برای جمع کردن تیکه هاش وقت بذاری.هعععی

+چی کار کنیم که درست و به موقع حرفامونو بزنیم تا بعدش از حرف زدن و یا سکوتمون پشیمون نشیم؟