وقتی اسم بیست و دو بهمن میاد،اکثر آدما یاد روز خوب پیروزی میفتن.همین انقلاب و .اما بابای من.راستش ما اسم بیست و دوی بهمنو جار نمی زنیم،حداقل پیش بابام،عمه ها و عمو هام و مامان بزرگم.سعی می کنیم نفهمن که امروز چه روزیه؟!! اما زهی خیال باطل،خیابونا و تلویزیونو و زمین و زمان جار میزنه که امروز، روز بیست و دوی بهمنه
بیست و دوی بهمن چند سال پیش یه خبر میارن برای خونه مامان بزرگم . سه تا از عموهام توی تصادف می میرن به یه سال نکشیده یکی دیگه از عموهام و بعد از چند ماه پدر بزرگم فوت میشه.آره برای همینه که بیست و دوی بهمن ،یادآور روزهای تلخین که باعث شده سالها لبخند عمیق روی لبای بابا نباشه.
درباره این سایت